Нэр үгүй...

Нулимсаараа нүд зурж
Хагацал гэж нэрлээд
Эргэн тойрноо ажихад
Ахиж хэзээ ч уйлмааргүй санагддаг
   Хаашаа ч юм оддоггүй тэр шаналалаа
   Дурсамж гэж нэрлээд
   Маргааш нь санах тоолондоо
   Өчигдөрт, өөрийгөө булшлаад
   -төрсөн хийгээд үхсэн
   Өдөр, сар, онгүй
   -хүйтэн гантиг санаашрал, босгомоор санагддаг
Зүрхний хэмнэл түргэсэхийг
Хайр хэмээн нэрлээд
Зүс дотно нэгнүүдийг
-цохилтоор нь мэдрэхэд
Зүгээр л догдлол шиг санагддаг
   Өнөд биш, өөрийнхөө гэж өмчилсөн 
   Орон зайд зүүрмэглэж
   Өглөөний нараар амьдралынхаа мөчлөгүүдийг
   -тоолуулах бүрт
   Өөр хэн нэгнээр чимхүүлж
Цочин сэрмээр санагддаг
    Мөнхийн хэмээн бодож
    -сайхан амраарай гэж хэлдэг
    Миний хамгийн дургүй мөртлөө
    -хэзээд итгэсээр ирсэн
    Сансар огторгуйн гүнээс ч алс
    Тоосонцор, цаг хугацаа минь
    Бодлын эргүүлэгт намайг хувилгаан
    -болгож, бас тавладаг
     Би чиний боол юм
     Битгий баярла,бас
     ЭЗЭН чинь юм

Миний байнга харж мэдрэх дуртай зураг...Зураач Б.Орхонтуулын Зам хэмээх зураг...